ಬೆಳಕಿನ ಹಾಡು
ನಾನು
ಬೆಳಕಿನ ಕುರಿತು ಹಾಡಬಂದಿದ್ದೇನೆ,
ನೀವು
ಕತ್ತಲೆಯತ್ತ ನನ್ನ ಸೆಳೆವಿರದೇಕೆ?
ಮೊತ್ತ
ಮೊದಲಿತ್ತು ಕತ್ತಲೆಯೆ; ಆಮೇಲೆಂದೊ
ಬೆಳಕು
ಹುಟ್ಟಿತು ಬೆಳ್ಳಿ ಗೆರೆಯಾಗಿ ಮೂಡಲಲಿ.
ಕಿಕ್ಕಿರಿದ
ಚಪ್ಪರದ ತುಂಬಾ ನಡೆಯಿತು ಭಜನೆ,
ಬೀದಿ
ದೀಪಗಳಿಂದ ಹುಣ್ಣಿಮೆಯ ರಾತ್ರಿಯಲಿ
ಬೆಳಕ
ಸಲುವಾಗಿ;
ಈ ಬೆಳಕೆನ್ನುವುದು ಕೂಡ
ಭ್ರಮೆಯೆಂದವರ
ನಾನು ಹಿಂದೆ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ.
ಸಪ್ತರ್ಷಿ
ಮಂಡಲ ಕೆಳಗೆ ನಿಂತಿದ್ದೇನೆ
ಚಂದ್ರರೋಹಿಣಿಯರಂತರವನ್ನು
ಅಳೆಯುತ್ತ ;
ಚಂದ್ರನಲ್ಲಿಹ
ಮಣ್ಣನಿವರು ತಂದಿದ್ದಾರೆ
ವರುಷಗಳ
ಕಾಲ ಹೋರಾಡಿ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಒಡನೆ.
ಹಸಿದವರ
ಕಣ್ಬೆಳಕು ಏಕೋ ಮಂಕಾಗುತಿದೆ
ಮತ್ತೆ
ತೆರೆ ಬೀಳಲಿದೆ ನಾಟಕ ಮುಗಿವ ಮೊದಲೆ ;
ಗುಡಿಸಿಲಲಿ
ತಪ್ಪಲೆಯ ಅನ್ನ ಕೆದಕಿದ್ದಾಳೆ
ಎಂಬತ್ತು
ವರುಷಗಳ ಮುದುಕಿ ಬೆಂಕಿಯ ಮುಂದೆ.
ಅವಳ
ಕೆನ್ನೆಯ ಕಡೆಗೆ ಒಲೆಯ ಕಿಡಿ ಹಾರುತಿದೆ
ಹಳೆಯ
ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾಳೆ-
ತನ್ನ
ಗತವೈಭವದ ಸಂಪೂರ್ಣ ಚಿತ್ರವನು,
ಈ
ಕೆನ್ನೆಗಿತ್ತ ಆ ಮುತ್ತು ಕನಸಾದುದನು.
ಒಂದೊಂದು
ಹೂವು ಒಂದೊಂದು ದೀಪದ ಹಾಗೆ,
ಹಣತೆಗಳ
ತೇಲಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಹೊಳೆಯಲ್ಲಿ ;
ಬೆಂಕಿಯಿಲ್ಲದೆ
ಅನ್ನವಿಲ್ಲ; ಬೆಳಕಿಲ್ಲದೆಯೆ
ಬೆಂಕಿಯೂ
ಇಲ್ಲ. ಇದೆ ಬೆಳಕಿನ ಹಾಡು.
ಸಾಹಿತ್ಯ:
ಕೆ. ಎಸ್. ನರಸಿಂಹಸ್ವಾಮಿ
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳು